24 Kasım 2016 Perşembe

Ben bu yola yumurtalarımla çıktım!

Çünkü ben üzerine sıçtığımın her yoluna yumurtalarımla çıkıyorum. Çünkü kadınım ve nereye bırakayım, takılan çıkarılan bir şey değil ki. E dünyanın öbür ucunda olmam beni yumurtalarımın gazabından korumadı. En baştan söylemek isterim ki, korkunç bir şey kadınların hoşa gitmeyen davranışlarına hemen “muayyen gününde herhalde” yorumunun yapıştırılması. Sizin uygun gördüğünüz hanım hanımcıklıkta davranmayınca, sanki hastalıkmış gibi “özel günümüzde” oluveriyoruz. Sinirli, hırslı, kaba saba olamayız biz, çünkü çiçek kadınlarız. Valla keşke olsak ama maalesef öyle değiliz. Ya da erkeklerin doğalında kaba saba, asabi olmaya hakları varmış gibi. E sizin de öyle haklarınız yok ki. Küçük görür gibi “amann uzak durun, özel gününde galiba” laflarınızı en baştan kınıyorum. İşinize gelince hemen aklınıza gelen muayyen gün yakıştırması, oturup konuşacak olsak delik delik kaçacağınız bir konu haline geliyor çünkü nedense. Öte yandan muayyen günlerimiz gerçekten var, ruh halimiz gerçekten çok değişiyor, evet ben de şu an PMS’im, evet alemlere atarlıyım, bağırmak istiyorum, ağlamak istiyorum, önümdeki bilgisayarı bile yemek istiyorum, o kadar iştahlıyım. Ve ben ömrümün dörtte birinden fazlasını böyle geçiriyorum. Biraz bundan konuşacağız şimdi müsadenizle. Çünkü alakası yokken küçük görür gibi “özel gününde” diyorsunuz, gerçekten pms olduğumuzda o medyumluğunuzdan eser kalmıyor. (Vallahi çok sinirliyim, kendimi durduramıyorum, bilgisayarı parçalamadan yazıya devam etmeyi deneyeceğim.)

Olgu arkadaşıma ruh halimi anlattım, bana bunu çizdi. Umarım anlayabiliyorsunuz.
umarım... (Olgu Nur Dereci arkadaşım çok yaşasın.)

Geçen gün evden çalışacaktım. Öğlen yoga dersi var, aslında niyetim sabahtan evde biraz çalışıp, öğlen yoga sınıfına katılıp, öğleden sonra da okulda çalışmaktı. Günün nasıl ve nereye gittiğini anlamadan akşam saat 6da, bir çanta dolusu Hindistan menşeli abur cuburla yatakta kendimi ağlamaklı ve henüz çalışmaya başlamamış vaziyette buldum. Daha yeni adet gördüm, yine PMS olamam diye düşündüğüm için halet-i ruhiyeme başka açıklamalar düşündüm. Acınası bir obur, götünü yataktan kaldırmayı başaramayan bir aylak olduğuma kanaat getirdim. Bu düşünceler işimi pek de kolaylaştırmadı. Evdeki normal yemeklerin hepsini yedikten sonra abur cuburun birazına dadandım. Çok garip şeyler almışım, midem bulandı. Akşam saat 8 gibi çalışmaya başladım. Sabah uyandığımda telefonumdaki adet döngüsünü takip eden uygulamadan bildirim gelmişti, “yakında kopuyoruz, hazır ol” diye. Günler su gibi geçmiş ve yine ayın o lanet dönemi gelmiş bile. Evet muayyen günlerimdeyim! Yine! Lanet olasıca yine!


yazıyı yazalı birkaç gün oldu.
bunların hiçbiri yok artık evde.
hepsini göbeğimde popomda zor günler için depoladım. 

Bu konuda kendimce küçük bir kararım var. Tüm kadınların ortaokulda öğrenip lise üniversite yıllarında doktora düzeyinde ihtisaslaştığı ped/tampon saklama becerisi var malumunuz. Gömlek kolunun içine, arka cebe çevredeki pipili cinsiyete mensup arkadaşlardan sır gibi saklayarak ustalıkla yerleştirilen pedler/tamponlar diğer kadınlarla kaş göz ile iletişim sağlandıktan sonra itinayla değiştirilir. Benim burdaki saçmalığı idrak etmem bir gün ishal olmamla oldu. İshal kadar iğrenç bir şey var mı ya, cıvık sıçıyorsun ve tuvalete her gittiğinde şen sesler eşliğinde bunu yaptığını herkes biliyor. İshal oldum ve hiç utanmadım, “bağırsaklarım bozuldu kötüyüm bugün” dedim, herkes de anlayış gösterdi. Lan bundan tiksinmiyorsanız, ben neden ayda bir adet gördüğümü saklıyorum? Bu minik aydınlanmadan sonra prensip olarak ped ya da tampon saklamıyorum. Bayrak gibi elimde de sallamıyorum. Kriterim şu: cep telefonumu ne kadar saklıyor ya da göze sokuyorsam pede/tampona da aynı muameleyi yapıyorum. Hiçbir şey de olmuyor, kıyamet filan kopmuyor, kimsenin arkamdan “Pelin’i var yaa, elinde pedle gördük geçen gün, kukusu var herhalde kanıyor, puhahaha” diye konuştuğunu da sanmıyorum. Olumlu anlamda da dünyayı yerinden oynatan bir eylem yapmadığımın farkındayım. Sadece bir lüzumsuz uğraştan kendimi kurtardım, tüm kadın arkadaşlarıma öneririm.

Erkek arkadaşlar, kadınların Allahı şaşıyor siz de ne yapacağınızı bilemiyorsunuz biliyorum, elinizden de bir şey gelmiyor değil mi? Size de yazık değil mi? Kadınlar çok dengesiz zaten hep, bir de bu hormonlar filan, hiç çekilmiyoruz değil mi? Değil lan, saçmalamayın. Uğraşan biz değil de sizmişsiniz gibi triplere girmeyin, benim canım zaten burnumda, alt tarafı iki gün he he diyip idare edivereceksiniz, ne var be!? Bir de şu konuyu normalleştirin, konuşun, ayıplamayın, garipsemeyin, tiksinmeyin artık ya. (Tiksinmek ne lan çüş, iki dakika saçmalamadan durun.) Ya bir de zahmet olmazsa bana bardağın dörtte birine viski, kalanına ice tea doldurup getirirseniz çok büyük sevaba girersiniz. Kimi kadın çikolata ister, benim canım bunu çekiyor. Bak üstüme gelmeyin, kibarca istedim, kabalaşmak istemiyorum. 

Bakın sayıyorum, 8 gündür böyle patlamaya hazır geziyorum sokaklarda, şimdi 5 gün de adetim sürse, gitti bir ayın yarısı. Bu ne demek, ömrümün yarısı böyle ziyan. Kim verecek bunun hesabını bilemiyorum ki... Yazık değil mi ya, istemiyorum çocuk filan, sizin olsun bütün boklu bebeler, bana ağrısız sinirsiz günlerimi verin.  

Bugünlerde kadınlar işe gitmesin, devlet kurumları tatil olsun, bayraklar yarıya insin demiyorum. Biraz asabımız bozuk diye çok özel bir muamele de beklemiyorum. Beklentim tam olarak şu: Evelyn’in çocuğunun ateşinden, bizim hocanın kırdığı kaburgasından bahsederkenki normallikte olması bu mevzunun. Mesela öğlen yemeğine çağırılınca: “Ben pms’im bugün, yalnız kalmak istiyorum” diyebilmek. Sanırım bunu erkekler yaşıyor olsaydı yer gök bu konuyu konuşuyor olurdu, bilim dünyası delicesine çare arardı vs vs. Biz yaşayınca da en azından ayıp, gizli, tiksinti verici olmasın. Ayıp oluyorsa da olsun be, yemişim sizin ayıbınızı! (Elimdeki cipsi bitirdikten hemen sonra onu yemeye geçiyorum. Mecaz anlam yok, ne bulursak yemek var.)

Not: Şşş, viskinin yanına çikolata da getirsenize ya! %70 kakaolu olanlar vegan oluyor. Kurban olurum hepinize. Sevgiler. Üstüne de cips alın. Ekmekli cips. Kekli, ekmekli, acılı cips. 


4 yorum:

  1. Gercekten çok güzel bir üslubunuz var. Umarım yazmayı bırakmazsınız.

    YanıtlaSil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  3. Yazın siz yazın. Konu ne olursa olsun okumak çok keyifli.

    YanıtlaSil